Bebekte Aşırı Ağlama, İnfantil kolik

Bebekler, ihtiyaçlarını ağlayarak anlatur. Bebek, gereksinimleri düzgün aralıklarla karşılandıkça, beklemeyi öğrenir ve daha az şiddette ağlayarak anneyi yanına çağırır. Bebeğin tepkilerine duyarlılık kazanan anneler, zamanla ağlamanın, niteliğinden bebeğin altının ıslandığını, acıktığını, kucağa alınmak istediğini anlayabilirler. Bebeğin fiziksel gereksinimini belirleyen anne onu uygun şekilde rahatlatmaya çalışır.

Bebekler, genellikle öğleden sonra ve akşama doğru daha fazla huzursuz ve ağlamaya yatkındır. Fakat ağlama nöbetleri kısa süreli ve sakinleştirilmesi kolaydır.

Bebeklerin bir kısmı, uzun süre ağlarlar, sakinleştirilmeleri güçtür ve ağlamalarının yoğunluğu, şiddeti, süresi ve sıklığı normal fizyolojik ağlamadan farklıdır. Aşırı ağlama, başlangıcı ilk haftalarda olan, genellikle ilk 3 ayda görülen, günde 3 saatten fazla, haftada 3 günden fazla ve en az 3 hafta devam eden, genellikle öğleden sonra ve akşam saatlerinde ortaya çıkan, açıklanamayan ve kontrol edilemeyen ağlama nöbetleri olarak tanımlanmaktadır.

Bebeklerin aşırı ağlaması, birçok farklı hastalık ve fiziksel problemlerin sonucu ortaya çıkabilmektedir. Bu nedenler, muayene esnasında genellikle saptanabilirler. Bebeğin fiziksel bir sorunu olmamasına karşın aşırı ağlamasının olması infantil kolik olarak değerlendirilmektedir.

İnfantil kolik, iyi gelişen sağlıklı bebeklerde, daha çok akşam saatlerinde görülen, ani ve geçici özellikte, nedenleri tam olarak bilinmeyen, bacaklarını karına çekme, yumruklarını sıkma, gaz çıkarma ile birlikte olan, tüm çabalara karşın durdurulması zor, aşırı ağlama ile belirginleşen bir sendromdur. Kolik nöbetleri genellikle 2.haftada ortaya çıkmakta ve 6. haftada en üst düzeye ulaşmakta ve 4-6 aya kadar devam edebilmektedir.

İnfantil koliğe neden olabilecek faktörler arasında, sindirim sistemi sorunları, ebeveyn-bebek iletişiminin bozulması, merkezi sinir sitemi gelişmeden doğma sayılmaktadır. İnfantil kolik, bebeğin gereksiz hastanede yatırılmasına, ebeveyn-bebek ilişkisinde çatışmalara, evlilikte problemlere ve bebeğin istismarına yol açabilir. Kolikli bebeklerin 4 yaşında değerlendirildiği çalışmada, bu çocukların daha negatif kişiliklerinin olduğu, yemeklerde sorun yaşandığı, daha fazla mide ağrısı tanımladıkları bildirilmiştir. İnfantil koliğin, bebeğe, aile-bebek ilişkisine zarar vermesi nedeniyle semptomların ortadan kaldırılması veya hafifletilmesi önemlidir.

Bebekte Aşırı Ağlama Tedavisi

İnfantil koliğe yaklaşımda, ilaç tedavisi, beslenmede dikkat, davranışsal tedavi uygulanmaktadır. Uygulanan tedavilerden kesin bir sonuç alınamamış, tedavi yaklaşımı konusunda fikir birliği oluşmamıştır. Tüm yaklaşımlar içinde, bebeğe bakan kişinin bebeğin ağlamasına erken cevap vermesinin (90 saniye içinde) ve aşırı uyarılardan kaçınarak yumuşak, sakinleştirici hareketler yapmasının çok önemli
olduğu vurgulanmaktadır. Ebeveynlere, kolik semptomları sırasında, 15 dakika karın masajı önerilmektedir. İnfantil kolik, bebek populasyonun 0’unu etkilemektedir.